In het kader van 105 jaar Autobedrijf Frazer laten we met genoegen Ton Frazer(72) (Directeur eigenaar van 1976 tm 2009) aan het woord.
Ton is niet een man van veel woorden, maar meer een man van aanpakken en poetsen.
Als we hem vragen wat nu nog zijn betrokkenheid is bij de zaak zegt hij:
“Af en toe de knuppel in het hoenderhok gooien, maar alles verandert zo snel.” “ik geloof het wel”.
Ton zul je niet gauw op Facebook zien en daarom vindt hij het ook niet zo interessant zijn privé te betrekken bij het verhaal, maar zo gauw het over de zaak gaat, komt toch de trots en de oude bevlogenheid bij hem boven.
Al snel roept hij regelmatig dat hij zich bewust afzijdig wenst te houden en dat ze het “zelf motten kunnen”, maar gaandeweg blijkt dit toch een bepaalde vorm van onverschilligheid, want Ton heeft zeker nog een visie en betrokkenheid. Deze wil hij ook best kwijt aan de jonge opvolgers, maar hij begrijpt dat tijden veranderen en aangezien hij vindt dat ze het prima doen, snapt hij dat er niet altijd meer op zijn mening gewacht word.
Ton vond zichzelf altijd wat zakelijker en minder amicaal dan de huidige generatie, maar de gunfactor die Charles, zijn zoon, heeft kan hij ook wel weer waarderen. 
Het belang van Facebook herkent hij wel, maar de gedrukte folder van vroeger was wel zo overzichtelijk. “Op Facebook en de website zie ik zoveel randverschijnselen”. zegt Ton, “maar vroeger draaide het alleen om auto’s”.
Positief vindt hij wel het feit dat er nu weer meer “op de (regionale)trom geslagen wordt”. Je moet je laten horen, want ondanks de groeiende omzet(veel ook landelijk via internet) is de regionale bekendheid door minder adverteren wat afgenomen.
Hij is derhalve voor het meer organiseren van activiteiten in en rond het pand.
“Vroeger organiseerden we i.s.m. rijschoolhouders en Veilig Verkeer Nederland rijvaardigheids- en spelregeltesten voor mannen en vrouwen”. Ton ziet zich verder zeker nog als ambassadeur van het bedrijf: “Als ik soms weer oude klanten van vroeger terug zie komen, geeft dat nog steeds veel voldoening”
Ton is blij dat Charles, na aanvankelijke twijfel, toch interesse toonde het bedrijf over te nemen. “Dit was een opluchting, anders had ik de zaak op mijn 60e verkocht”. Naast Charles is Toine, de 2e zoon van Ton en José, niet bij de zaak betrokken.
“Toine zit als hoofdverkoopleider in de luchtvering bij Firestone en zit niet op die zorgen te wachten”, vertaald Ton de intenties.
Toch heeft Charles een compagnon. In deze compagnon, Silvan van Aken heeft Ton erg veel vertrouwen.
Prettig vindt hij dat ze geleerd hebben elkaar nu veel scherper te houden en beleidsmatiger te communiceren, zodat ze elkaar en het bedrijf naar grotere hoogte stuwen. Het bedrijf groeit en in de organisatie en bezetting geeft dat soms best wat problemen. Veel auto’s worden in Duitsland gekocht en gehaald en dat is erg arbeidsintensief.
De aandacht voor de klant en andere taken schiet daarom nog wel eens te kort, maar de groei moet weloverwogen gebeuren. “Personeel moet zichzelf terugverdienen”, zegt Ton.
Naar de toekomst toe ziet Ton mogelijkheden in het particulier leasen van auto’s.
Bij nieuwe auto’s gebeurt dat al, maar in de 2e hands markt zou dat nog vrij onderscheidend zijn.
Ook denkt hij dat door de groeiende markt er weer meer ruimte komt op de nederlands markt v.w.b. 2e hands top-occasions. De behoefte aan o.a. auto’s uit Duitsland zal derhalve, naar verwachting, afnemen.
Als slotzin zegt Ton: “Vertrouwen is de basis van succesvol zakendoen en blijf de klant behandelen, zoals jezelf behandeld wilt worden, maar dat zit bij de jongens gelukkig wel goed”.
